باز کن پنجره را
صبح دميد
چه شبي بود و چه فرخنده شبي
آن شب دور که چون خواب خوش از ديده پريد
کودک قلب من اين قصه ي شاد
از لبان تو شنيد
زندگي رويا نيست
زندگي زيبايي ست
مي توان
بر درختي تهي از بار
زدن پيوندي
مي توان
در دل اين مزرعه ي خشک و تهي بذري ريخت
مي توان
از ميان «فاصله ها» را برداشت
دل من با دل تو
هر دو «بيزار» از اين فاصله هاست
قصه ي شيريني ست
کودک چشم من از قصه ي تو مي خوابد
قصه ي نغز تو از غصه تهي ست
باز هم قصه بگو
تا به آرامش دل
سر به دامان تو بگذارم و در خواب روم...

چه حالی دارم زیر بارون چه بده حال این عاشـــــــــــق

کاش مثل قدیما بودی مثل من که هستم تو این دقایـق

به یاده بارون امشب که همدمه منه جـــــــــــــــــای تـو

به من یه حسی داده تا بنویسم بخاطرت یه شعر نــــــو

این حس چه خوب بود اگه میشـــــــــد پیشت بشیــــنم

از این به بعد باتو بودنو یجــــــــــــورایی آرزو میبـــــــــــینم

نشستم کنار پنجره با صدای بارون آروم میگیـــــــــــــــرم

ولی دلم شکســــــــــــــته چون دیگه تورو نمیبینــــــــــم

یاده اون قدیما بخــــــــــــیر که بودیم زیر یچتـــــــــر باهم

هی قدم میزدیمو میگفتی چه رمانتیکه قـــــــــــــدم زدن

چه زود اون لحظه ها یادت رفت که جا گذاشــــــتی منو

تو که میگفتی به دنیا نمیدی لحظه های با من بـــــــودنو

الان چیکار کنم عزیزم بنویســــــــــم از سوز جداییــــــــت

ای دنیا این جدایـــی از توء یا گلـــــــــــم تو بیوفایـــــــــی

چشام دلگیره از هوای بی تو بودن

بازم بهونتو میگیره این دل دیوونم

کاش مثل سابق کنارم بودی

کاش بجای تو من نبودم

دیگه نمیتونم بیتو باشم

انگاری یه عمریه زیر خاکم

بهم نفس دادن ولی واسه بیتو بودن

اگه نباشی میخوام همین زیر بخوابم

تا دم صبح ازخاطراتت مینویسم

از صداهایی که تو گوشم میپیچن

میخوام بیت آخرمم بنویسمو بگم

من همون آدمه شادیم که حالا زمین گیرم

داغونم!!! نمیتونم دیگه کسی رو بخوام

بکی بگم ؟دنیامی از ته دل تورو میخوام

این بود حقم؟ عزیز بعد این همه خوبی؟

هنوز باورم نمیشه! اونی که ولم کرد تو یودی؟

آره من نمیتونم.نمیتونم از تو جداشم

نمیتونم. حتی یلحظه از فکرت رها شم

این چند شب .مثل یساله برام

تو میدونی. من جز تو هیچی نمیخوام

مثل بچه ها. گریه میکنم تا بیای

ته دلم. میگه هنوزم منو تو میخوای

اگه جز اینه. بگو برم دیگه نیام

میرم زیر خاک تا. تا ابد تورو نخوام

میرم تا .بدونی عاشق حقیقی زیره خاکه

اونی که تورو میخواست. عشقش هنوزپاکه

دست خودم نیس .نمیتونم دور بمونم از تو

این حرف آخره نمیخوام بیتو این عشقو

درد خودم در قالب یه شعر...

خیلی بی معرفتی حتی موقع دیدنمم محل نمیدی

بهم زنگ میزنی ولی جز فوت جواب سلامم نمیدی

آخه نامرد مگه باهات چیکار کردم که با غریبه رفتی

این بود تنهات نمیذارمات که زدی دلمم شکستی

گفتی دل شکستن تو مرامم نیس تا ابد باهاتم

چه راحت دل باختم که گفتم همیشه خاک پاتم

گفتی خاکیم تا ته تهش تو این جاده بات میمونم

با گریه گفتم قول میدی نری تا تنهایی نشه همخونم

گفتی عزیز گریه نکن این چه حرفیه مگه من به این سادگیا ولت میکنم

با اشک چشمام گفتم شاید توهم رفتی گریه کردن نیس دست خودم

گفتم میشه دستاتو بگیرم حس میکنم یروز اینارو از دست میدم

گفتی بادستات آروم میشم هیچ موقع دستاتو نمیذارم ازم بگیرن

گفتی میشه از گونه هات بوسه بگیرم واسه آرومه جونم

گفتم اگه نری اشکال نداره برام فقط مهمه باتو بودن

با این همه حرفو حدیث یهو ولم کردی توی این جاده ی بی بندو بار

این حرفت یادم نمیره ببخش منو عزیزم که گذاشتمت سرکار

مگه نگفتی سرکارم گذاشتی پس چرا زنگ میزنیو ول کنم نیستی

این سوالمم بی جوابه شاید زنگ زدنتم رویایی بیش نی

راستش یخواین تصویی پیدا نکردم براش بذارم

غروب می شود باز…

 بدون هیچ نگاه منتظری…

 بدون هیچ دست گرمی که فنجانی چای تعارفت کند!

 و من تنهای تنها به دور دستهای این شهر سربی خیره می شوم

 به تنهایی و غربت خود میان این همه چراغ های روشن مات می مانم

 واز خود می پرسم که چرا هیچ کسی انتظار کنار بودن با من را نمی کشد!!

 چرا کسی من را برای خودم از پک های مداوم به این سیگار لعنتی منع نمی کند….

 و من می مانم و هزار سوال پی در پی دراین غروب تکراری….

 و من می مانم و غروب هایی که می گذرند بدون یک همدم ….

 و من می مانم و عمری که غروب ها را با سیگار و فنجان چای نیم خورده ام زندگی کرده ام

 نه زندگی کردن نه!!

 مرگ تدریجی من و خاطرات و سیگاری که به پای تنهاییم می سوزد!!

چه جوری تونستی که بی من بتونی
چه جوری تونستی رو حرفات نمونی
چه جوری تونستی چشمات و ببندی
با هرکسی جز من بگی و بخندی
چه جوری تونستی دلشوره نگیری
مث من ساده، تو خودت نمیری
چه جوری تونستی این همه عوض شی
به همم بریزی، من و سر هر چی
چه جوری تونستی فکر من نباشی
دست من و نگیری، رویام و بپاشی
چه جوری تونستی من و جا بذاری
ببینی می میرم، به روتم نیاری؟

تو نیستی برا من جهنم همینه
تقاص گناه نکرده ام همینه
تو مرگ این عشق و چه آسون گرفتی
بهشت و تو از هر دوتامون گرفتی
تو حتی یه روزم من و دوست نداشتی
چه داغ بزرگی رو قلبم گذاشتی
چه جوری تونستی که بی من بتونی
چه جوری تونستی رو حرفات نمونی
چه جوری تونستی چشمات و ببندی
با هرکسی جز من بگی و بخندی
چه جوری تونستی دلشوره نگیری
مث من ساده، تو خودت نمیری
چه جوری تونستی این همه عوض شی
به همم بریزی، من و سر هر چی
چه جوری تونستی فکر من نباشی
دست من و نگیری، رویام و بپاشی
چه جوری تونستی من و جا بذاری
ببینی می میرم، به روتم نیاری؟

پی نوشت: تمام آلبوم های راما رو بگیرید و گوش کنید! عالیه عالی…

 دلم اسمانی می خواهد

 ابی

 پاک

 مقدس

 ارام

 دلم پرواز می خواهد

 با بال و پر نه

 یک تکه طناب سرخ هم کافیست….

اشکانم

اشکانم که می ایند

تنها اشک نیستند , تنها قطره ابی نیستند

بلکه کلماتی هستند که به جای زبانم از چشمانم بیرون می ایند

تنها به این دلیل که نمی یابند کسی را که معنی که معنی این کلمات را بفهمد

داســـتـاטּ مـَـטּ و تــو از آنــجـا شـــروع شـد